அன்னையின் பிரிவு

தாயின் இழப்புக்கான மகவின் கதறல் படித்த என்னையும் உருக்கியது. நன்று.

மீளாத் துயிலில் அவள் ..
மீளாத் துயரில் நாம்....

அன்னையின் பிரிவு சூப்பர்!

தனிப்பட்டு வலிக்கிறது இதயம்!

இதயம் நொறுங்கவைக்கும் வரிகள்

மனதை கவர்ந்த வரிகள்..அருமையான கவிதை.பகிர்வுக்கு நன்றி நண்பா.

உடலை வைத்து அழுவதா? - இல்லை
தொலைத்த உயிரைத்தேடி அழுவதா?
ஒன்றும் புரியவில்லை ?
உன்னைத்தேடி அலைகிறேன்
குழந்தையென அழுகிறேன்.
போனவளே வந்துவிடு
போன இடம் சொல்லிவிடு//

மனம் கனக்கச் செய்து போகும் பதிவு

''....இந்த சாவுக்கும் நோக்காடொன்று வாராதா ?...'''

அருத்தம் ஆயிரம் கூறும் வரி. அப்புறம் துன்பமே இல்லையே!.
தாயின் இழப்பு கூறும் வரிகள் மனப் பாயை விரிக்கிறுது. வாழ்த்துகள்.
வேதா. இலங்காதிலகம்.

தாயை இழந்தவர்களுக்கே தவிப்பு புரியும் எனக்கு புரிகிறது .

தாயை இழந்தவர்களுக்கே தவிப்பு புரியும் எனக்கு புரிகிறது .

இழப்பின் வலி உணர்ந்தவர்க்கே புரியும்.கலங்கிவிட்டேன் !

பெற்றவரைப் பாரமாய் நினைக்கும் கல் நெஞ்சங்களின் மத்தியில் தாயின் பெருமை உணர்ந்து கதறும் மகவுக்காகவாவது இன்னும் சில காலம் அத்தாய் உயிரோடு இருந்திருக்கலாம். மனம் கனத்தப் பதிவு.

தங்கள் வருகைக்கும் ரசிப்புக்கும் நன்றி.

பாகுபாடில்லா
இந்த சாவுக்கும் நோக்காடொன்று வாராதா ?

உருக்கிக் கரைக்கும் வரிகள்...

தங்கள் பதிவை வலைச்சரத்தில் பகிர்ந்துள்ளேன் . நேரமிருப்பின் வலைச்சரம் வருமாறு அன்போடு அழைக்கிறேன் .

arumai

நெஞ்சை பிழியும் கவிதை .. மிக .. மிக அருமை நண்பா