போய்வா 2011

தூக்கம் கலைந்து

துயிழெழும் நேரம் வந்த

கனவினைப் போல

கடந்து சென்றாயே!

பல கனவுகள்

பல சபதங்களுடன்

உன்னை தொடர ஆரம்பித்தேன்!

என்னோடு நீயிருந்த 

365 நாட்களில்

இன்பத்தில் சிலநேரம்

துன்பத்தில் சிலநேரம்

ஏற்றத்தில் சிலகாலம்

இறக்கத்தில் பலகாலம்

அடடா என்னே

நீ கொடுத்த அனுபவம்!

கனத்த இதயத்துடன் சில கணங்கள்

இறகைப்போலே  சில கணங்கள்

கண்ணீருடன் சில நேரம்

கவிதையுடன் சில நேரம்

சொல்லிய வார்த்தைகள்

சொல்லாமல் சென்றவர்கள்

திரும்பிப் பாக்கையில்

எத்தனை பதிவுகள்

என் பதிவேட்டில்!

ஓடிக்கொண்டே இருந்துவிட்டாய்.

இந்த 365 நாட்கள்

என் காதேரம், கனவுகள்,

தனிமை, கவிதை

கண்ணீர் என

என்னோடு இருந்தாய்!

இப்போது செல்லப் போகிறாய்!

மீண்டு வரமுடியாத

இடத்திலிருந்து வந்து

திரும்பிபெற முடியாதவற்றை

தந்துவிட்டு செல்கிறாய்!

உன் காலடி தடம்

என் நெஞ்சில் மாறா இரனமாய்இருக்க

என்னை விட்டு செல்கிறாய்!

பரவாயில்லை!

போய்வா நண்பனே!

போய்வா 2011!!

அவள்

காம்பின்மேல் வரைந்த
அற்புத ஓவியம் மலர்,
பூமியின் மேல் மலர்ந்த
அற்புத மலர் அவள்!

நியாயமா?

ஒவ்வொருமுறையும் உன்னை
பெண்ணாக படைக்கிறான் கடவுள்,
ஒவ்வொருமுறையும் உன்னை
தேவதை ஆக்குகிறேன் நான்,
நீயோ கடவுளை வணங்குகிறாய்
என்னை முறைக்கிறாய்
இது நியாயமா?

காதலின் வலி

காதலின் சின்னம் ரோஜா என்பதற்காக
நான் கொடுக்கும் செம்பருத்தியை மறுக்காதே!

காதலின் பரிசு நிலவு என்பதற்காக
நான் கொடுக்கும் கைகுட்டையை மறுக்காதே!

காதலின் நிறம் சிகப்பு  என்பதற்காக
என் உடலை கிழிக்கச் சொல்லாதே!

காதலின் பார்வை குருடு என்பதற்காக
என்னைப்பார்த்து கண்களை மூடிக்கொள்ளாதே!

காதலுக்கான இடம் இதயம் என்பதற்காக
என் இதயத்தை கிழிக்காதே!

காதலின் மொழி மெளனம் என்பதற்காக
என்னிடம் பேசாமல் கொல்லாதே!

காதல்வெறும் சொல்  என்பதற்காக
உன்காதலை சொல்லாமல் கொல்லாதே!

சொல்லாத பார்வைகள்

உருகும் மெழுகோ இங்கிருக்க
எரியும் தீயோ அங்கிருக்க
உன் சொல்லாத பார்வைகள்
என்னை உருக்கிச் செல்லுதே
உன் கொல்கின்ற மெளனங்கள்
என்னை சுழட்டிச் செல்லுதே!

சாலையோரம் வீற்றிருக்கிறேன்
காதல்வருமென காத்திருக்கிறேன்
காற்றினூடே கலந்திருக்கிறேன்,
உன்வாசம் வருமென காத்திருக்கிறேன்
என்ஒற்றை ரோஜா
உனக்காகத்தான்!
என் ஏங்கும் இதயமும்
உனக்காகத்தான்!
இந்த காத்திருப்பும்
உனக்காகத்தான்!

காலை நிலவே வருவாயா
காதல் ஏக்கம் தனிப்பாயா
நிலவே நிலவே வருவாயா
உன் புன்னகைகொஞ்சம் தருவாயா
இசையே நீயும் வருவாயா
என் மனதைகொஞ்சம் கரைப்பாயா
பனியே பனியே களைவாயோ
அவளின் கனிமுகம் அருள்வாயா

நான்

விந்தை எடுத்து

அண்டத்தில் குழைத்து

இருட்டில் வரைந்த

ஓவியம் நான்!

மண்ணில் விழுந்து

விண்ணை இடித்து

ஓங்கி வளர்ந்த

கற்பகவிருட்சம் நான்!

சொல்லை எடுத்து

தேனில் குழைத்து

காற்றில் எழுதிய

கவிதை நான்!

சொல்லை தாண்டிய சொல்லும் நான்

கற்பனைக்கு எட்டாத கற்பனை நான்

இருளில் கலந்த இருளும் நான்

ஒளியை தாண்டிய ஒளியும் நான்

தாகத்தில் கலந்த தண்ணீர் நான்

பசியில் கலந்த வறுமை நான்

காக்கை சிறகினில் நான்

குயிலின் குரலில் நான்

குளிர்ந்ததென்றல் காற்றும் நான்

கடும் பாலை நிலமும் நான்

எல்லைகடந்த எல்லை நான்

மூச்சும் நான்

சுவாசம் நான்

மண்ணும் நான்

விண்ணும் நான்

கண்டதும் நான்

காணபோவதும் நான்

தெடுவதும் நான்

தெடுபொருளும் நான்

உண்மை நான்

உயிரும் நான்

நானும் நான்

நீயும் நான்

அண்டம் அதிர

பிண்டம் குலுங்க

உலகை படைத்த

கடவுளும் நான்!

படங்களும் சில கிறுக்கல்களும்

விழியின் இருகரைகளிலும்

கண்ணீர் வெள்ளம்

பயம்கரையை கடப்பது எப்போது?

 மனம்கனந்த நிலையில்

மரத்தின் மடியில்!

இலையுதிர்காலம் போல்

சோகம்யுதிர்காலம் வராதோ!

 எவ்வளவு எரித்தும்

சாம்பலாகாத பெண்கொடுமை

இன்னும் எவ்வளவுகாலம்

பார்வையால் எரிக்கவேண்டுமோ?

 அடிவயிற்றிலோ ஆனந்தம்

மேலேமனதிலோ சோகம்

என்னேஇந்த இருதலைகொள்ளி வாழ்க்கை!

 சோகங்களை எவ்வளவு நாள்தான்

ஆற்றங்கரைகளில் கரைப்பது?

 வாழ்க்கையை கரைக்க நினைப்பவர்களின்

கடைசிவாசத்தலம் ஆலமர நிழல்.

புதுகாதல் ஜோடி

இருஜோடி கால்தடங்கள்
கடற்பரப்பில் கால்பதிக்க
மேலும் ஒருகாதலை
பதிந்துகொண்டால் கடல்அன்னை!

முல்லை பெரியாறு

அணையில் விழவேண்டிய விரிசல்
இப்போது மக்கள் மனதில்
நீர்கசிய வேண்டிய இடத்தில்
இரத்தம் கசிகிறது!

கடற்கரை

அலைக்கும் கரைக்கும்
இடையேயான காதல்விளையாட்டு!
யாரும் இல்லாதபோதும்
தொடர்கிறது தொட்டுவிளையாட்டு!

கண்ணீர்! தண்ணீர்!

இனம் வேண்டாம்
மொழி வேண்டாம்
மதம் வேண்டாம்
எல்லாம் கடந்த அன்பு வேண்டும்

ஈசல் கூட அரைநொடி ஆயுலில்
அற்புதமாய் வாழ்கிறதே!
வரலாறாய் வாழும் மானிடா
ஏன் இந்த போராட்டம்?
ஏன் இந்த சண்டை?
தாய்மொழியென்று மார்தட்டும் நீ
அன்பின் மொழி மறந்ததென்ன?
என்னுடன் பிறந்தவர்கள் மட்டுமல்ல
பக்கத்து மாநிலத்தில் பிறந்த
நீ கூட என் சகோதரன்தான் என்று
தேசியகீதம் பாடும்போது
உறுதிமொழி கூறினேனடா.

உன்னை திட்டகூட மனம் வரவில்லை
ஆனால் நீ வெட்ட வருகிறாய்
கண்ணீர் வருகிறது, சிறு
தண்ணீருக்காக என்னை அடிக்கும்போது
உனக்கும் எனக்கும் இடையில்
ஆயிரம் தடுப்புகள் இருந்தாலும்
என்மனம் உன்னை நினைத்து அழுகிறது.

நான் கேட்பது தண்ணீர்
நீ கொடுப்பதோ கண்ணீர் ,பரவாயில்லை
என் கல்லறை மேல்
உன்மாளிகை கம்பீரமாய் எழும்பட்டும்
அப்போதும் சொல்வேன்
இவ்வுலகில் பிறந்தயாவரும்
என் உடன்பிறந்தோரென்று!!

உனக்காக தான்

அணைப்பதற்கு கைகள்
அழுவதற்கு கண்கள்
சாய்ந்துகொள்ள ஒரு மடி
அதுவும் நீயாக இருந்தால்
இதயம் மட்டும் அல்ல
உயிரையும் கொடுப்பேன்.

காதல் கசியும் நேரம்

அழகான மாலைநேரம்
அந்திசாயும் மாலைநேரம்
இரவே நுழைந்தாயோ
பகலே மறைந்தாயோ

என்னுள் ஏதோ மாற்றம்
சிறு மின்னலின் தோற்றம்
மனதே கரைந்தாயோ
ஈரம் கசிந்தாயோ

வானம் முழுக்க வண்ணமாற்றம்
எந்தன் வானில் அவளின் தோற்றம்
நிலவே வந்தாயோ
காதல் சொன்னாயோ

எந்தன் உணர்வு விளிம்புகளில் சிறுமாற்றம்
எந்தன் உடல் முழுதும் சிறுஏக்கம்
மனமே அழுதாயோ
அவளை நினைத்தாயோ

காதல் உணர்வுகளில் நான் திளைக்க
அவளைபற்றி என் உடல் நினைக்க
தூக்கம் வாராதோ
ஏக்கம் குறையாதோ

என் ஏக்கம் இங்கிருக்க
அவளின் ஏக்கம் அங்கிருக்க
கனவே வருவாயோ
தூரம் குறைப்பாயோ

இரவே முடியாதே!
பகலே வாராதே!
இரவே முடியாதே!
பகலே வாராதே!

உயிர் நண்பனே

எங்கோ பிறந்தோமடா
எங்கோ வளர்ந்தோமடா
வாழ்க்கையின் ஓட்டத்தில்
நண்பர்கள் ஆனோமடா

இன்பத்தில் இனித்தாய்
துன்பத்தில் அணைத்தாய்
என்னை எனக்கே
அடையாளம் காட்டினாய்

என் உதட்டின் வழியே நீ சிரிக்க
உன் கண்ணின் வழியே நான் அழ
உயிருக்கு உயிராய் ஆனாயடா

வறண்ட என் வானத்தில்
தேன் மழை பொழிந்தாயடா
சாறற்ற என் வாழ்க்கையில்
பின்னணி இசை ஆனாயடா
பெற்றோரை மறந்து
உடன் பிறந்தவர்களை மறந்து
நீயே என்வாழ்க்கை
என்று ஆனாயடா

சின்ன சண்டைகள்
சில்மிஷ சேட்டைகள்
ஒற்றைச் சட்டை
ஒரே படுக்கை
மொட்டை மாடி
தேனிர் விடுதி
குட்டிச்சுவரு
கோவில் சாலை
என வாழ்க்கையை
கரைத்தோமடா

விதியென வாழ்க்கை
நண்பர்கள் ஆனோம்
சதியென வாழ்க்கை
பிறிந்து விட்டோம்
உடல் இங்கே
உயிர் அங்கே
இருட்டில் நான்
ஒளியில் நீ
என்குரல் கேட்கிறதா?
மீண்டும் வருவாயா?

அழவிடமாட்டேன் என்றாயடா?
இப்போது உனக்காக அழுகிறேனடா!
நிலவுக்கு காத்திருக்கும் இரவுபோல
உனக்காக காத்திருக்கிறேன்
சீக்கிரம் வந்துவிடு
என் உயிர் நண்பனே!

காத்திருப்பு

முள்ளில் பூத்த அழகே
என் சொல்லில் முளைத்த கனியே
இசையாய் காற்றாய்
இனிக்கும் தேனாய்
என் உயிரில் கலந்த உணர்வே!

உன்னை நினைக்கும் போது
என் உள்மூச்சும் எரியுதடி
விழிகள் மூடினாலும்
உன் பிம்பம் தெரியுதடி
உன் ஒவ்வொரு அசைவிலும்
என்னுள் மாற்றம் நிகழுதடி

காலம் சுருங்க
இடைவெளி அதிகரிக்க
உன் ஒவ்வொரு மொளனம்
என்னைக் கொல்லுதடி
என் ஆசை குழந்தையின்
அழுகுரல் கேட்கவில்லயா?
அது காதல் கேட்கிறது
நீ மொளனம் கொடுக்கிறாய்
விண்ணை நோக்கிய மண்ணாய்
உன்னை நோக்கி காத்திருக்கிறேன்
உன் காதலுக்காக!

என் கேள்வி ?

கேள்வியொன்னு கேள்வியொன்னு
மண்டைக்குள்ள நிக்குது
அத கேக்கனும் நினைக்கும்போது
நெஞ்சுக்குள்ள விக்குது
வந்த இடமும் தெரியல
போகும் இடமும் தெரியல
நடுவுல நின்னுக்கிட்டு
நானும் கேள்வி கேக்குறேன்

கட்டிக் கட்டா புத்தகமுண்டு
கடன் வாங்கிய அறிவுமுண்டு
புத்திசாலினு பேருமுண்டு
நல்லவனா நடிப்பும் உண்டு
நடிக்கிறேனு தெரிஞ்சிருந்தும்
நடிக்காம இருந்ததில்ல
பிடிக்கலேனு தெரிஞ்சிருந்தும்
பிடிச்சமாறி நடிச்சதுண்டு

நண்பன் இருந்தாலும்
உண்மையாக நானுமில்ல
காதல் இருந்தாலும்
அன்பாக இருக்கவில்ல
உண்மை இருந்தாலும்
உண்மை சொல்லி பழக்கமில்ல
கடவுளே வந்தாலும்
பிச்சையெடுக்காத நாளில்ல

ஒன்னும் இல்லேநாளும்
கொழுப்புக்கு பஞ்சமில்ல
மண்ண தின்னாலும்
வெறிக்கு பஞ்சமில்ல
கட்டைல போனாலும்
சபலத்துக்கு பஞ்சமில்ல
நானும் சாகும்போது
ஊருக்குள்ள அழுவாரோ?
நல்லவன் போயிட்டானு
ஊருக்குள்ள சொல்வாரோ?
நானும் அத கேட்பேனோ?
சந்தோஷமா போவேனோ?

கடைசி காதல் கடிதம்

ஏ பெண்ணே!
உன்மீது நான்கொண்ட உணர்வு
ஓர் உண்மை!
அதற்காக இயற்கை கற்பழித்து
காதல்,அன்பு என்ற வார்த்தைகளின்
பின்னால் ஒளியவிருப்பமில்லை.
உன் பெண்மை
என் உணர்வை உணருமானால்
என்னை ஏற்றுக்கொள்
உன்மடியில் சாய்ந்து கொள்கிறேன்
இல்லை மண்ணில் வீழ்ந்துவிடுகிறேன்.

இன்னொரு காலை

ஊர்ஓரம் அரசமரம்
மாமனுக்கு காத்திருந்தேன்
மாமனும் வரவில்ல
மனசும்தான் இயங்கவில்ல
மாமனும் வருவாரோ?
மனச கொஞ்சம் தருவாரோ?

ஒத்த மரத்தடியில்
ஒரு நேரம் காத்திருக்கேன்
நிக்க நிழலில்ல
நீதி சொல்ல ஆளில்ல
காலைல வந்தவ
கால் கடுக்க நிக்குறேன்
ஒத்த முகம்பாக்க
ஒத்த காலில் நிக்குறேன்
சொக்கன் முகம் பார்ப்பேனோ?
சொக்கிப் போய் நிப்பேனோ>

கருத்த உடம்புண்டு
இரும்பு போல கையுண்டு
வட்ட முகமுண்டு
லட்டுபோல கண்ணுண்டு
அழக சிரிப்பாரோ?
மல்லிகைப்பூ கொடுப்பாரோ?

மாமனுக்கு பிடிக்குமுனு
மடிநெறய சோளமும்
தாகம் எடுக்குமுனு
சட்டிநெறய மோரும்
கொண்டுவந்தேன்
மாமனும் வரல
மடிபாரமும் இறங்கல

நாளும் ஓடுதடி
பொழுதும் தேயுதடி
நாளும் ஏங்குறேன்
நாளுக்கு நாள் தேயுறேன்
தினமும் தூங்கையில
நெஞ்சுக்குள்ள அழுகுறேன்
இன்னைக்குப் பார்ப்பேன்னு
காலையில முழிக்குறேன்!

காலை கானம்

பாடும் பறவைகளே
எந்தன் பாடலை கேளுங்கள்
கூடும் மேகங்களே
எந்தன் கூக்குரல் கேளுங்கள்
ஒரு பாடல் நானும்பாட
அதைக்கேட்டு பூக்கள் பூக்க
இதுதானோ கானம் என்று
கதிரவனோ எட்டிப் பார்க்க
எந்தன் வானில்
இன்பச் சூரியன்!


காலைநேரப் பனித்துளி ஒன்று
புல்லின் மீது நடனமாட
சாலையோர பூக்கள் எல்லாம்
தலையசைத்து புன்னகை சிந்த
காற்றில் மிதக்கும் ஈரஅணுக்கள்
என்னுள்ளே உரசிச் செல்ல
இருண்டுகிடந்த என்மனக் காடோ
சற்றென்று பற்றிக் கொள்ள
எந்தன் வானில்
இன்பச் சூரியன்!


அழகான காலைப்பொழுதே
என் மெளனம் கலைத்தாயே
சொல்லாத உணர்வுகள் எல்லாம்
சொல்லி நீ சென்றாயே
சிறு மின்னல் காட்சிமூலம்
தேடிச்சென்ற ஞானம் எல்லாம்
சிறுபுல்லில் நானும் காண
எந்தன் வானில்
இன்பச் சூரியன்!

நானா இப்படி?

என்னில் விழுந்தாய்
காதலாய் மாறினேன்

சொல்லில் விழுந்தாய்
கவியென மாறினேன்

கண்ணில் விழுந்தாய்
கருவிழி ஆகினேன்

சிப்பியில் விழுந்தாய்
முத்தென மாறினேன்

நிலவில் விழுந்தாய்
அழகென மாறினேன்

காற்றில் கலந்தாய்
சுவாசம் ஆகினேன்

பூவில் விழுந்தாய்
வாசம் ஆகினேன்

புவியில் விழுந்தாய்
 ஜீவன் ஆகினேன்

 துளியாய் விழுந்தாய்
கடலாய் மாறினேன்

உளியாய் விழுந்தாய்
சிலையாய் மாறினேன்

என்னை என்ன செய்தாய்
இப்படி மாறினேன்!!

சொல்லாட்டு

செவ்வானம் பூப்பூக்க
கார் இருளோ கொடை விரிக்க
கண்ணே விழித்தாயோ
கன்னித்தமிழ் கேட்டாயோ!

அப்பன் வரும் வரையில்
எந்தனிமை நீ போக்க
சோககத நான் பாட
கண்மணியே கேட்பாயோ!

மன்னன் நாடாள
மாந்தோப்பில் குயில் பாட
மண்குடிசை இல்லாமல்
மரக்கிளையில் நீயாட
பண்ணெடுத்து நான் பாட
பைங்கிளியே கேட்டாயோ!

பலகாரம் இனிக்குமென்று
ஊருசனம் சொல்லயிலே
பலகாரம் என்னவென்று
பைங்கிளியே அறிவாயோ!

நெல் குத்தும்போது
நெல்ல கொஞ்சம் பார்த்ததுண்டு
நெல்லு சோறு என்னவென்று
பைங்கிளியே நான்றியேன்!

கட்டிக் கொள்ள துணியுனில்ல
ஒட்டிக் கொள்ள சுவருமில்ல
கோட மழ பெய்யயில
கண்மணியே என்ன செய்ய?

சட்டிக்குள்ள தண்ணியுண்டு
அத சுத்தி தவளையுண்டு
சட்டியில சோறு பொங்கி
நாளு ரொம்ப நாளாச்சி!

காலம் வருமென்று
சட்டி நிறையுமென்று
கன்னீரில் நான் பாட
கண்மணியே நனைந்தாயோ?

சாகாவரம்

இன்னதென உலகம்
இதுவென தறியாமல்

பண்ணிய பாவங்கள்
பெற்றதொரு குழந்தை
ஓழமிட்டு அழுக,

உச்சிதனை முகர்ந்து
நெற்றியில் முத்தமிட்டு
பாலூட்டி சீராட்ட,

விதைத்தநெல் முளைக்காமல்
பருவமழை பொய்த்துவிட
பெற்றகடன் தொட்டிலிலே
பட்டகடன் வாசலிலே,

பாதிமுகம் சிரிக்கையிலே
மீதிமுகம் கோணலிலே
பாவிமகள் பிறந்தாளென்று
பார்நிரப்ப வந்தாளென்று
ஊர்ப்பேச்சு கேட்கையிலே,

கள்ளி மடிபிடித்து
பால்மணம் மாறுமுன்னே
கள்ளிப்பால் கொடுத்தாயோ
கல்நெஞ்சன் ஆனாயோ
கட்டையிலே போகுமுன்னே
சாகாவரம் கேட்டாயோ?

காதல் விஞ்ஞானி

கணம் கணமாய் நினைக்கிறேன்
ஒவ்வொரு கணமும் தேய்கிறேன்
என் உள்ளே உள்ளே  போராட்டம்
ஓர் உள்ளிருப்பு போராட்டம்
என்மேல் படர்கிறாய் புசிக்கிறாய்
பாய்ந்து கொல்ல துடிக்கிறாய்

நீ பெண்ணா ? இல்லை
பேர் இன்பக்கடலா?
முள்ளா ? இல்லை
முள் தாங்கிய மலரா?
கனியா ? இல்லை
கனியூரும் இதழா?
அது கண்ணா?இல்லை
கருங்குழியா?

நீ பெண்ணா? இல்லை
அணுக்களின் மாயையா?
பண்ணா? இல்லை
இரைச்சலின் ஊர்வலமா?
அலை அலையாய்
அலைமேல் நுரையாய்
கரை வருகிறாய்
காதல் சொல்கிறாய்
தொடாமல் தொட்டுவிட்டு
தூரம் நின்று சிரிக்கிறாய்


உன் ஒற்றைப் பார்வையில்
என் குவாண்டம் எண்ணும் மாறுதே!
 நீ உற்றுப் பார்க்கையில்
என் எலக்ட்ரான் எல்லாம் தேயுதே!
என் ஒற்றைப் பிரபஞ்சம்
உன் சிற்றிடை பார்த்து
சுக்கு சுக்காய் நொறுங்குதே!
அணுக்களை தேடியவன்
அணு அணுவாய் சாகிறேன்.

பாட்டாளி

சுட்டு விரல் இங்கே
சுட்டு பொருள் எங்கே
பட்டபாடு எஞ்சிருக்க
புசித்த வயிறு காஞ்சிருக்க
பண்ணையவன் பழுத்திருக்க
பனம் பழமோ தனித்திருக்க
கூடியவளுக்கோ கூழில்லை
கேட்பதற்கு நாதியில்லை
கேட்காத நாளில்லை
கேட்டவனோ முடமாக
கேட்பவனோ செவிடாக
பிரார்த்தனையோ பிணமாக
வறுமையோ வறுத்தெடுக்க
பொறுமையை செல்லறிக்க
வாழவும் வழியில்லை
சாகவும் வழியில்லை
வழியில்லா வாழ்க்கையில்
வழிதெரியா வழிப்போக்கனாய்
சிதைந்து கொண்டிருக்கிறான்!

ரோஜா

பச்சைக் குச்சியின்மேல்

கட்டழகியின் நடனம்,

காட்சி நேரம்,

காலை முதல்

மாலை வரை!

ஊடல்

குளிரின் மஞ்சத்தில்,

குளிர்காயும் நேரத்தில்,

இதமாய் பதமாய்,

இதழோடு இதழாக,

உயிரோடு உயிராக

ஒளிவீசினாய்!

காதல் சொன்னாய்,

கவிதை தந்தேன்,

கோபம் என்றாய்,

விலகி நின்றேன்,

வளைந்து நெழிந்தாய்,

வாரி அனைத்தேன்,

கண்ணில் சிரித்தாய்,

காதில் சொன்னேன்,

அன்பே கொல்லாதே!

அலைபேசி காதல்

சித்திரை பல்லழகி,

ஒய்யார நடையழகி,

சிலிர்க்கும் கூந்தலுடன்,

நீல வண்ண குழாயும்,

பச்சை வண்ண சொக்காயுடன்,

பூனநடை நடந்து கொண்டு,

சாய உதட்டின் வழியே

கண்ணே மணியே

கணியமுதே கற்கண்டே என்று

தாலாட்டிக் கொண்டிருந்தாள் அலைபேசியை!

காதலின் பரிசத்தை

ஊமையாய் குருடாய்

கேட்டுக்கொண்டிருந்தது அலைபேசி.

எதிர் உலகம்

நேசிக்கும் போது யோசிக்க முடியவில்லை,
யோசிக்கும் போது நேசிக்க முடியவில்லை,
நேசிப்பவர்களோ வாசலில்,
 யோசிப்பவனோ வீட்டிற்குள்,
அன்போ அனாதையாக ஊர்சுற்ற,
அகங்காரமோ எஜமானனாக,
யோசிப்புக்கும் நேசிப்புக்கும் இடையில்
வாழ்க்கை கரைந்து கொண்டிருக்கிறது.

அவள் வசம் நான்!!

அன்பே
உன்னை பார்த்த நாள் முதல் என் இதயம் ,
உன் சேலையில் ஒட்டுப்புல்லாய் ஒட்டிக்கொண்டது!
திருப்பி தருவாயா?
என் வசம் இருந்த நான் இப்போது உன்வசம்!
திருப்பி தருவாயா என்னை?
நீ சிரித்தது முதல் எனக்குள் போராட்டம்,
மேலும் என்ன செய்ய காத்திருக்கிறாய்?
நீ அடித்து விளையாட
என் இதயம் ஒன்றும் கோவில் மணியல்ல.
வலிக்கிறது இதயம்
அடிப்பது நீ என்பதால் இனிக்கிறது.
நீ வலியா இல்லை வாழ்க்கையா??

செறுக்கு

செறுக்குடன் சிரிக்கிறாள்
நிலா பெண்,
தன்னுடன் போட்டியிட்ட காதலிகள் எல்லாம்
கிழவிகள் ஆகுவதை கண்டு!

மயங்கொலிப் பிழை

அழகான மாலை நேரம்,
நீண்ட ஓடை,
அழகான மாலை நிலா,
அருமையான காற்று,
அழகான காதலன்,
காதலியோ தூங்கிக்கொண்டு இருக்கிறாள்,
வாழ்க்கையோ கரைந்து கொண்டு இருக்கிறது.

வெங்காய பாசம்

மனைவியின் அழுகையை நிறுத்த
ஆயிரம் சமாதானம் சொன்னான் கணவன்.
அவளோ விடாமல் அழுது கொண்டிருந்தால்.
கடைசியில் அவனும் அழ ஆரம்பித்தான், 
இதைப்பார்த்து அம்மா சொன்னாள்
வெங்காயம் நறுக்கியது போதுமென்று!

குழந்தையும் பொம்மையும்

நம்மை பொறுத்தவரை பொம்மைகளுக்கு உயிர் இல்லைதான்.ஆனால் ஒரு குழந்தை பொம்மையுடன் விளையாடுவதை பார்த்தால் அது தவறு என்பது புரியும்.அந்த குழந்தை பொம்மையுடன் பேசும்,சிரிக்கும்,அழும்,தான் சாப்பிடும் சாப்பாட்டை ஊட்ட முயற்சி செய்யும்,அதற்கு ஆடை அணிவிக்கும்.பொம்மை பேசாதுதான்.ஆனாலும் நாள் முழுவதும் விளையாடும்.அதற்கு யாரும் தேவை இல்லை.இரவில் அதனுடனே தூங்கும்.உண்மையில் எல்லா குழ்ந்தைகளும் கடவுள் தான்.அவர்கள் உயிரற்ற பொம்மைகளுக்கு உயிர்கொடுப்பதனால்.ஆனால் வளர்ந்தவுடன் அதே குழந்தை தன் கடவுள் தன்மையை தொலைத்துவிட்டு மனிதனாகி தான் தொலைத்த கடவுளை தேடி தேடி நொந்து சாகிறது.

கதைகேட்டு நீதி சொல்லுங்கள் - 2

ஒரு நாள் கடவுள் பூமிக்கு வர ஆசைப்பட்டு ஒரு அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் உள்ள ஒரு வீட்டின் அழைப்பு மணியை அழுத்தினார்?வெளியே வந்த ஆளிடம் நான் தான் கடவுள் என்று அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டார்?வீட்டுக்காரர் மிகுந்த கடுப்புடன் இவ்வாறு கூறினார் "முன்பு எல்லாம் கடவுளின் பெயரைச் சொல்லி பிச்சையெடுத்தீர்கள்!இப்போ கடவுள் என்று கூறி பிச்சையெடுக்க ஆரம்பித்து விட்டீர்களா? என்று சீறினார்.கோபம் கொண்ட கடவுள் கீழி இறங்கி ரோட்டில் நடக்க ஆரம்பித்தார்.வழியில் அவர் இரு குடிகார குடிமகன்களிடம் நான் தான் கடவுள் என்று அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டார்?அதற்கு ஒருவன் சரிதான் போ நாங்கள் யார் என்று நினைத்தாய்? நான் யேசு!இவன் முகமது!என்று கூறினான்.நொந்தே போய்விட்டார் கடவுள்!!


இதன் நீதி : ?????

கதைகேட்டு நீதி சொல்லுங்கள் - 1

ஒரு காட்டில் வாழ்ந்த சிங்கம் ஒன்றுக்கு தீடிரென ஒரு சந்தேகம் வந்தது.காட்டில் யார் பல சாலி என்று?உடனே அது ஒரு எலியிடம் சென்று கர்ஜனையுடன் கேட்டது உடனே அது ராஜா உங்களைவிட காட்டில் யாரும் பலசாலி உண்டா என திருப்பிக்கேட்டது?இதனால் சந்தோஷம் அடைந்த சிங்கம் இன்னும் சற்று கம்பீரத்துடனும்,கர்ஜனையுடன் அந்த பக்கம் வந்த மானைக் கேட்டது.மானும் பயத்துடன் ராஜா உங்களைவிட காட்டில் யாரும் பலசாலி உண்டா என்றது.இவ்வாறாக எதிர்ப்பட்ட மிருகங்களை எல்லாம் கேட்டது.ஒரே பதில் எல்லாரிடம் இருந்து வந்தது.அந்த நேரத்தில் யானை ஒன்று அந்த பக்கம் வந்தது.அதைப் பார்த்த சிங்கம் மிகுந்த அலட்சியத்துடனும்,கர்வத்துடனும் ஏ யானையே ! இந்த காட்டில் நான் தான் பலசாலி என்பதை ஒப்புக்கொள்கிறாயா என்றது?யானை சட்டைசெய்யாமல் நடந்தது.கோபம் அடைந்த சிங்கம் முட்டாள் யானையே பதில் சொல்கிறாயா இல்லையா என்று சீரிக்கொண்டே யானையை நோக்கி சென்றது.யானை சற்றும் அசராமல் சிங்கத்தின் வாலைப்பிடித்து தலைக்குமேல் இரண்டு சுற்று சுற்றி தரையில் ஒருஅடி அடித்து தூக்கி எறிந்தது.எழுத்து நின்ற சிங்கம் என்ன கூறிவிட்டேன் என்று இப்படி கோபப்படுகிறான் என்று புலம்பிக் கொண்டே நடையை கட்டியது.


இதன் நீதி : ?????

miracle Antimatter!!

(matter) பருப்பொருள்.நாம் பார்க்கும் ஒவ்வொரு பொருள்களும் அடிப்படையில் பருப்பொருளால் உருவாக்கப் பட்டவை.ஏன் நாமே அடிப்படையில் பருப்பொருளில் இருந்து வந்தவர்கள்தான்.பருப்பொருள் ஒரு பொருளுக்கு வடிவம் மற்றும் நிறையை கொடுக்கிறது.ஒவ்வொரு பொருளின் அடிப்படை அணுக்கள்(atoms).அணுக்களின் அடிப்படை துகள்கள்(புரோட்டான்,எலெக்ட்ரான்,நியூட்ரான்).இவை எல்லாவற்றிற்கும் நிறை(mass) இருக்கிறது.இவை எல்லாம் பருப்பொருள்(matter) தான்.புரோட்டான் ஒர் பருப்பொருள்(matter) .எலெக்ட்ரான் ஒர் பருப்பொருள்(matter).அணுக்களின் அடிப்படை துகள்கள் எல்லாம் ஒர் பருப்பொருள்கள்தான்(matter).

அணுக்களின் அடிப்படை துகள்கள் எல்லாவற்றிற்கும் நிறை,மின்னூட்டம்,தற்சுழற்சி என தனித்தன்மைகள் இருக்கின்றன.புரோட்டான் அதிக நிறை,நேர் மின்னூட்டம் கொண்டது,நியூட்ரானும் அதிக நிறை ஆனால் மின்னூட்டம் அற்றது.எலெக்ட்ரான் குறைந்த நிறை,எதிர் மின்னூட்டம் கொண்டது.



(antimatter)எதிர்பருப்பொருள்.இதுவும் பருப்பொருள்(matter) போன்றது ஆனால் எதிர் மின்னூட்டம் கொண்டது.

எலெக்ட்ரான் ஒர் பருப்பொருள்(matter) அதன் எதிர்பருப்பொருள்(antimatter) பாசிட்ரான்.
எலெக்ட்ரானும் பாசிட்ரானும் ஒரே நிறை,ஒரே தற்சுழற்சி.ஆனால் எலெக்ட்ரான் எதிர் மின்னூட்டம் கொண்டது.பாசிட்ரான் நேர் மின்னூட்டம் கொண்டது.

புரோட்டான் நேர் மின்னூட்டம் கொண்டது அதன் எதிர்பருப்பொருள்(antimatter) நெகட்ரான் எதிர் மின்னூட்டம் கொண்டது.

இப்போது ஒரு ஆச்சர்யம் நியூட்ரான் மின்னூட்டம் அற்றது.ஆனால் அதற்கும் எதிர் பருப்பொருள் உள்ளது.ஏனென்றால் நியூட்ரானின் அடிப்படை துகள்களான குவார்க்குகளுக்கு மின்னூட்டம் உண்டு.ஒவ்வொரு அணுவுக்கும் எதி அணுவுண்டு

உதாரணமாக :




ஹட்ரஜனுக்கு ஒர் புரோட்டானும்,ஒர் எலெக்ட்ரானும் உண்டு.ஆனால் எதிர் ஹட்ரஜனுக்கு ஒர் நெகட்ரான்,ஒர் பாசிட்ரான் உண்டு.

ஆமா எலெக்ட்ரானும் ,பாசிட்ரானும் சந்திச்சா?,ஹட்ரஜனும் ,எதிர் ஹட்ரஜனுக்கு சந்திச்சா?
முழு ஆற்றலும் வெளியாகி அழிந்துவிடும்.

சாதாரணமான
வேதிவினைகளில் நாம் பில்லியனில் ஒரு பங்கைதான் ஆற்றலாக பெருகிறோம்.கரித்துண்டை எரித்தால் பில்லியனில் ஒரு பங்கைதான் ஆற்றலாக பெறமுடியும் மீதாம் சாம்பலாக மாறும்.

அணுக்கரு வினைகளில்(nuclear reaction) நூறில் ஒர் சதவீதம் தான் ஆற்றலாக பெறமுடியும் மீதம் அணுக்கதிர் வீச்சு இன்னபிறகழிவுகள் கிடைக்கும்.

ஆனால் ஹட்ரஜனும்,எதிர் ஹட்ரஜனும் அல்லது எலெக்ட்ரானும் ,பாசிட்ரானும் சந்தித்தால் 100 சதவீத ஆற்றல் குறிப்பாக அணுக்கதிர் வீச்சு இன்னபிறகழிவுகள் எதுவும் கிடையாது.

angels and demons படம் பார்த்தா இப்போ உங்களுக்கு புரியும்.அதுல (antimatter) குண்டு தான் கதையின் கரு.
பூமியில் எங்கும் எதிர்பருப்பொருள்(antimatter) கிடையாது.அப்படி இருந்தாலும் உடனே அழிந்துவிடும்.ஆனால் பிரபச்சத்தில் எதிர் ஹட்ரஜனால் ஆன பூமி இருக்கலாம்.நாம் தவறிப் போய் அங்கே நுழைய நினைத்தால் அவ்ளோதான்.angels and demons படம் பார்த்தா அதில் 'CERN' போன்ற ஆய்வுகூடத்தில் தான் இதை உருவாக்கமுடியும் என்பதை காட்டி இருப்பார்கள்.சும்மா ஒரு கைப்பிடி எதிர் ஹட்ரஜன் எடுத்து அப்பிடியே ஒரு தூவு
தூவினா பூமி அவ்ளோதான்.அப்புறம் டண்டனக்காதான்.யாராவது வேற்றுகிரகத்தில் இருந்து வந்தா பல்ல காட்டி கைய கொடுத்துடாதிங்க.அப்புறம் டண்டனக்காதான்.http://www.blogger.com/img/blank.gif
http://www.blogger.com/img/blank.gif

அணு குண்டு எல்லாம் நம்ம தாத்த காலத்து டெக்னிக்.இப்போ எல்லாம் (antimatter) குண்டு தான் latest.பயந்துராதிங்க அப்படியெல்லாம் நடக்காது ஏனா அதுக்கு ரொம்ப ரொம்ப பெரிய ஆற்றல் வாய்ந்த ஆய்வுகூடம் தேவை.ஆனால் (antimatter) தான் நம் எரிபொருள் http://www.blogger.com/img/blank.gifதேவையை நிறைவு செய்யும்.

மேலும் படிக்க

Antimatter

what is function in maths?

அது என்னய்யா function? கணக்கு வாத்தியார் போர்டுல எழுதுவாரே ஒரு வார்த்தை யாருக்கும் தெரியாது ஆனா ஒரு பத்து பன்னிரென்டுவேர் மட்டும் வேகமா தலையாடுவாங்க?வாத்தியார் கிட்டகேட்டா இன்னும் புரியாத பாசைல சொல்லி நம்ல கொன்னுடுவாரு.சரி விசயத்துகு வருவோம்.நான் எப்படி படிப்பேனோ அப்படியே சொல்லிதர முயற்சி செய்றேன் .முதல் என்ன செய்யனும்னா functionக்கு அர்த்தம் பார்க்கனும்.functionக்கு தமிழ் அர்த்தம் நிகழ்வு.அப்படினா ஏதாவது ஒன்று குறிப்பிட்ட இடத்தில் அல்லது குறிப்பிட்ட பொருளின் மேல் ஏதாவது நடந்தா அது ஒரு நிகழ்வு.அட சும்மா சொன்னா ஏதாவது நடக்கனும்பா!! (marriage function,birthday function etc)



இப்போ மேல படத்த பாருங்க அந்த பெரிய f இருக்கே அது மாரிதான் function ன குறிப்பிடனுமாம்.இத function of x னு சொல்லனும்.அப்படினா எதாவது x ல நடக்கனும்னு அர்த்தம்.ஏதாவதுனா என்ன அர்த்தம்னா x ஓட ஒன்ன கூட்டலாம்(x+1) .அதனால x ன் மேல் கூட்டல் நிகழ்வு நடக்கிறது.

y = f(x) னா என்ன அர்த்தம்.ரொம்ப ஈசி தான்.y மதிப்பு x ன் மேல் நடக்கும் நிகழ்வுகளுக்கு சமம்.

கவனிக்க y = x னா y மதிப்பு x மதிப்புக்கு சமம்.
y = f(x) னா y மதிப்பு x ன் மேல் நடக்கும் நிகழ்வுகளுக்கு சமம்.

அட சும்மா x ஏதாவது பன்னுங்கபா கூட்டுங்க,கழிங்க,பெருக்குங்க இல்ல விளக்கமாறால அடிச்சு அதன் மதிப்பு மாறுனா அதுவும் function தான் பா!!

உதாரணம்

f(x) = (x+1)(x*X)

f(x) = (x+1)/(x*X)

f(x) = (x)/m

ஏன் அழுகிறாய்?

அழுகை வந்தால்
இப்போதே அழுதுவிடு முழுவதுமாக
இதற்கு முன் ஒருமுறை அழுதாய்
பிறக்கும் போது,
இப்போதும் அழுகிறாய்,
ஏன் அழுகிறாய்?
எதற்கு அழுகிறாய்?
யாருக்காக அழுகிறாய்?
இங்கே உன் கூக்குரல்
கேட்க ஆளில்லை,
நேரமும் இல்லை,
நீ பார்த்த முகங்கள்
எல்லாம் மகமுடிகள்
என்பதை ஏன் சிந்திக்கவில்லை?
உன் கண்கள் ஏன்
உண்மையை பார்க்கும் திறனிழந்துவிட்டன?
எங்கே உன் நிமிர்ந்த நடை எங்கே?
நேர் கொண்ட பார்வை எங்கே?
யாருக்கும் அச்சாத பார்வை எங்கே?
உற்றுப்பார் எல்லாம் மூலையில்
உட்கார்ந்து ஓலமிடுகின்றன.
நேற்று சிரித்தாய்
இன்று அழுகின்றாய்
நாளை அழுவார்கள்
பொய் வேடதாரிகள்
நல்லவன் என்று!
உன்னையே கேட்டுப்பார்
ஏன் பிறந்தாய்?
எதற்காக உழைக்கிறாய்?
யாருக்காக உழைக்கிறாய்?
என்ன செய்யப்போகிறாய்?
சுயநலன் இல்லாத
உறவும் இல்லை,
பொதுநலன் கொண்ட
உழைப்பும் இல்லாத
உலகம் இது!
இதற்காகவா அழுகிறாய்?
யாருக்கும் உழைக்கப் பிறக்கவில்லை?
யாருக்கும் அடிமையும் இல்லை.
நீ பிறந்தது சாதிக்க!
இடைப்பட்ட காலத்தில்
ஏன் இந்த மயக்கம்?
ஏன் இந்த தயக்கம்?
ஏன் இந்த அழுகை?
ஏன் இந்த ஆர்ப்பாட்டம்?
எது இன்று உன்னுடயதோ,
அது நாளை மற்றொருவருடையாகிறது,
மற்றொரு நாள் அது வேறொருவடையதாகிறது,
இந்த மாற்றம் உலக நியதியாகும்,
என்ற மாறாத கீதை பிறந்த மண்ணில்
பிறந்தா அழுகிறாய்?

யாரடி நீ ?

யாரடி நீ
எங்கிருந்து வந்தாய்
ஏதேதோ பேசினாய்
என் இரவுகளை திருடிக்கொண்டாய்
கனவுகளை ஆக்கிரமித்தாய்
நேரங்களை உன் பிம்பமாக்கினாய்
எண்ணங்களில் கலந்துரையாடினாய்
கல்லாய் இருந்த என்னை
காதல் ரசம் பருக வைத்து
காதல் பித்தம் தெளியுமுன்னே
கானல் நீராய் பறந்து சென்றாய்
இறுதியில் என்னையும்
காதல்வரிகளை கிறுக்கவைத்து
காதலாய் வந்து
கவிதையாய் மறைந்து விட்டாய்.

பீனிக்ஸ்

உலக வரை படத்தில் அது ஒரு தீவுக் கூட்டம்.எப்போதும் துன்பங்களையும் சவால்களையும் மட்டும் எதிர் நோக்கி ஒடிக்கொண்டிருக்கும் ஒர் நீரோடை.தான் செய்வது சரி என பட்டால் மலையுடனும் மோத தாயாராகியவர்கள்.இதற்காகவே இரண்டாம் உலகப்போரில் அணுகுண்டு வீசி சாம்பாலாக்கினர்.சற்றும் மனம் தளராமல் சாம்பலிலும் சரித்திரம் உருவாக்காலாம் என்று நிருபித்தவர்கள்.மண்வளம் இல்லை ஆனாலும் மண்ணை கடன் வாங்கி கப்பலில் விவசாயம் செய்தவர்கள்.தான் படும் கஷ்டத்தை மற்றவர்கள் பட கூடாது என சுனாமி எச்சரிக்கை மையம் அமைத்து பல நாடுகளை காப்பாற்றியவர்கள்.90 விழுக்காடு இறக்குமதியை மட்டும் வாழும் கனிவளம் இல்லாத ஓர் அப்பாவியான நாடு.தான் செய்யும் ஒவ்வொரு வேலையிலும் தனி முத்திரை படைத்து "மனித வளம்" தான் எல்லாவற்றிலும் தலை சிறந்த வளம் என நிருபித்தவர்கள்.உலகின் அதிவேக ரயிலை கண்டுபிடித்தவர்கள் அதனால் தான் என்னவோ சாம்பாலாகி பத்தே வருடங்களில் உலக பொருளாதாரத்தின் உச்சத்தை அடைந்து உலக வல்லரசானது.எல்லோரும் வான்வெளிக்கு ராக்கெட் அனுப்பும் காலத்தில் வான்வெளிக்கு லிப்ட் வசதி யேசனை சொன்னவர்கள்.இன்றும் எந்தவித பூகம்பம் வந்தாலும் அதை தாங்கும் வசதியுடன் நவீன கட்டமைப்பு வசதி கொண்ட நாடு அது மட்டும் தான்.
இன்று நிலநடுக்கம்,சுனாமி,அணுவுலை வெடிப்பு என இவற்றின் இடையில் ஒரு சாதாரண வயதான பெண்மணி டீவி ஒன்றிற்கு தரும் பேட்டி"நாங்கள் வயதானவர்கள் சேர்ந்து நகரத்தை மறுசீரமைத்து வருகிறோம்".அது தான் "ஜப்பான்" "யாரையும் நம்பி நாங்கள் இல்லை எங்களை நாங்களே காத்து கொள்வோம்" என்று ஒவ்வொரு முறையும் வரலாற்றின் பக்கங்களை திருப்பி எழுதவைத்தவர்கள்.சாமுராய்கள் அடிக்கடி சொல்லிக்கொள்ளும் ஒரு வாசகம் "யாரும் இல்லை என்று நினைக்காதே!நீ இருக்கிறாய் மறந்துவிடாதே கடைசி துளி உள்ளவரை போராடு" உண்மையில் ஜப்பானில் உள்ள ஒவ்வொரு குடிமகனும் ஒரு சாமுராய் தான்!."வெறும் சாம்பலில் இருந்து சாம்ராச்சியம் படைக்கலாம் இது தான் ஜப்பான் உலகத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் சொல்லும் பாடம்.ஜப்பான் தான் உண்மையான பீனிக்ஸ்.

இடைவெளி

இரு மூச்சுக்கு இடைப்பட்ட இடைவெளி
வாழ்க்கை,
இரு நபர்களுக்கு இடைப்பட்ட இடைவெளி
சுதந்திரம்,
இரு வார்தைகளுக்கு இடைப்பட்ட இடைவெளி
அர்த்தம்,
மனதுக்கும் உடலுக்கும் இடைப்பட்ட இடைவெளி
குழப்பம்,
தோல்விக்கும் வெற்றிக்கும் இடைப்பட்ட இடைவெளி
தன்னம்பிக்கை,
இடைவெளிக்கும் இடைவெளிக்கும் இடைப்பட்ட இடைவெளி
பிரபஞ்சம்,

இடைவெளி அது தான் கடவுள்
ஒளிந்துள்ள இடம்.