ரோஜா

பச்சைக் குச்சியின்மேல்

கட்டழகியின் நடனம்,

காட்சி நேரம்,

காலை முதல்

மாலை வரை!

ஊடல்

குளிரின் மஞ்சத்தில்,

குளிர்காயும் நேரத்தில்,

இதமாய் பதமாய்,

இதழோடு இதழாக,

உயிரோடு உயிராக

ஒளிவீசினாய்!

காதல் சொன்னாய்,

கவிதை தந்தேன்,

கோபம் என்றாய்,

விலகி நின்றேன்,

வளைந்து நெழிந்தாய்,

வாரி அனைத்தேன்,

கண்ணில் சிரித்தாய்,

காதில் சொன்னேன்,

அன்பே கொல்லாதே!

அலைபேசி காதல்

சித்திரை பல்லழகி,

ஒய்யார நடையழகி,

சிலிர்க்கும் கூந்தலுடன்,

நீல வண்ண குழாயும்,

பச்சை வண்ண சொக்காயுடன்,

பூனநடை நடந்து கொண்டு,

சாய உதட்டின் வழியே

கண்ணே மணியே

கணியமுதே கற்கண்டே என்று

தாலாட்டிக் கொண்டிருந்தாள் அலைபேசியை!

காதலின் பரிசத்தை

ஊமையாய் குருடாய்

கேட்டுக்கொண்டிருந்தது அலைபேசி.